Dziewięcierz z kamienia i glinyPublikacja „Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielk. Księstwem Krakowskiem : na rok .. 1887” jest źródłem informacji, dzięki któremu możemy się dowiedzieć, że w Dziewięcierzu była wtedy jednoklasowa etatowa szkoła męska a nauczycielem był Jakimów Jan. Podobnie było w 1885 roku. Wtedy też nauczycielem w szkole ewangelickiej był Laufenschweiler Ferdynand.
źródło informacji polona.pl
Dziennik Urzędowy Województwa Przemyskiego 1986, nr 5 (2 czerwca) daje nam informację o wysokości opłaty pastwiskowej w Dziewięcierzu, która wyniosła wtedy 600 zł od 1 konia i bydła, a 150 zł od owcy.
źródło polona.pl
Skorowidz gminny Galicyi: opracowany na podstawie wyników spisu ludności z dn. 31.12.1900zawiera ciekawe informacje, które dla historyków są cegiełkami budującymi historię lokalnej społeczności. Dowiemy się z niego miedzy innymi ile było w Dziewięcierzu ludzi, jakie mieli wyznanie, ile było domów i inne informacje.
źródło: polona.pl
W okresie PRLu w 1984 roku utworzone zostały w Dziewięcierzu: piaskownia i zbiornik wodny. To ważne informacje, by mieć świadomość, które eksploatowane złoża były sprzed wojny.
źródło: polona.pl
Horyniec, Dziewięcierz i Werchrata były miejscowościami przez które przejeżdżały pociągi z uciekinierami z głębi kraju w stronę Lwowa. Transporty te często wywoziły duże ilości majątku narodowego, wojska z bronią i amunicją i uciekinierów z linii frontu we wrześniu 1939 roku. Dzięki klepsydrze z Krakowa wiemy, że rodzina zamówiła mszę św. dla Juliana Stanisława Popka, emerytowanego profesora z gimnazjum św. Jacka w Krakowie, zmarłego tragicznie wskutek działań wojennych 11 września 1939 r. w Dziwięcierzu koło Rawy Ruskiej. Najprawdopodobniej chodzi o pociąg, który został tam trafiony, lub wysadzony. Dzień później kolejny uciekający pociąg zdołał dojechać tylko do Werchraty i tam został zbombardowany przez Niemców.
źródło polona.pl
Dzięki Lwowskiemu Dziennikowi Wojewódzkiemu z 1934, nr 19 (17 września) dowiemy się z rozporządzenia Wojewody Lwowskiego z 10 września 1934 roku o podziale gmin wiejskich na ternie powiatu rawskiego na gromady. Dziewięcierz wszedł wtedy w skład gminy Potylicz.
W zbiorach Jagiellońskiej Biblioteki Cyfrowej znajduje się Mapa Taktyczna Polski 1:100 000 /1924 – 1939/. Na arkuszu z Rawą Ruską znajdziemy między innymi Dziewięcierz. Jest to mapa wojskowa, którą wydał Wojskowy Instytut Geograficzny. Zaznaczone na niej jest nie tylko dość dokładne ukształtowanie terenu, ale też elementy charakterystyczne i orientacyjne w terenie, jak świątynie, kapliczki i krzyże przydrożne. Dzięki niej wiemy ile w każdym przysiółku było domów. Pod każdym przysiółkiem jest liczba, która o tym mówi, na przykład na Moczarach było 34 numery, Słotwinie 20, na Łuchu 75 itd.
Cała mapa znajduje się TUTAJ
Dzięki publikacji „Zbiór Rozporządzeń Starostwa i Wydziału Rady Powiatowej w Żółkwi R. 3, nr 4 (15 marca 1931)” dowiemy się, że panowała wtedy w rejonie Dziewięcierza zaraza pryszczycy. Zakazane było wtedy przeprowadzanie zwierząt racicowych na targi, czy do innych miejsc, by zaraza się nie rozprzestrzeniała
źródło: polona.pl – domena publiczna
Obecnie jednym z najlepszych opracowań związanych z kolonizacją józefińską na terenie powiatu lubaczowskiego jest artykuł Damiana Nowaka, który można znaleźć na stronie: https://mojagalicja.wordpress.com
Autor opisał tam okoliczności tej kolonizacji skupiając się na terenie powiatu lubaczowskiego. Tutaj w Dziewięcierzu powstała kolonia Einsingen.
W „Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom II znajdziemy opis Dziewięcierza wsi i strumyka o tej samej nazwie:
źródło: TUTAJ